Czym są Core Web Vitals (CWV) – Definicja

Core Web Vitals (CWV) to określenie na zestaw wskaźników wydajności stron internetowych używanych przez Google. Z założenia są to najważniejsze czynniki wpływające na doświadczenie użytkownika (UX). CWV zostały wprowadzone w 2020 roku i od razu stały się istotnym elementem algorytmów Google, mając tym samym spory wpływ na pozycjonowanie stron w wynikach wyszukiwania.

Definicja Core Web Vitals (CWV)

Podstawowe wskaźniki internetowe, czyli Core Web Vitals (CWV) obejmują trzy kluczowe czynniki, uznawane przez Google za krytyczne dla zapewnienia optymalnych doświadczeń użytkownika na stronach internetowych. Są to:

1. Largest Contentful Paint (LCP), czyli największa wyrenderowana treść. LCP mierzy czas, jaki upływa od rozpoczęcia ładowania witryny do pełnego załadowania największego widocznego elementu na stronie. Mogą to być treści takie jak duże obrazy, filmy czy bloki tekstu. Optymalny czas LCP to poniżej 2,5 s.
2. Interaction to Next Paint (INP) – to wskaźnik, który ocenia ogólną responsywność strony internetowej, analizując czas reakcji na interakcje użytkowników, takie jak kliknięcia, dotknięcia ekranu i użycie klawiatury. Metryka ta mierzy czas oczekiwania na odpowiedź strony na te działania w trakcie całej wizyty użytkownika. Końcowa wartość INP odzwierciedla najdłuższy zaobserwowany czas reakcji, przy czym pomijane są wartości odstające, które mogłyby zaburzyć rzeczywistą ocenę responsywności.
3. Cumulative Layout Shift (CLS), czyli łączne przesunięcie układu strony. Jest to miara tzw. stabilności wizualnej – im częściej i w im większym stopniu elementy strony zmieniają położenie podczas ładowania, tym mniejsza jest jej stabilność, co oznacza także wzrost wartości CLS. Warto mieć na uwadze, że nagłe przemieszczenie treści może negatywnie wpływać na UX, zwłaszcza w sytuacji, gdy użytkownik przypadkowo kliknie na komponent, który zmienił swoją lokalizację. W przypadku CLS zaleca się dążenie do utrzymania wartości wskaźnika poniżej 0,1.

Inne ważne wskaźniki

Podstawowe wskaźniki internetowe to kluczowe metryki, które pomagają zrozumieć, jak użytkownicy doświadczają interakcji z witryną, oraz zapewnić im wygodę korzystania z niej. Jednak oprócz tych wskaźników istnieją również dodatkowe dane, które pełnią rolę wspomagającą. Te dane pomocnicze mogą działać jako wskaźniki pośrednie lub uzupełniające trzy główne wskaźniki internetowe, co pozwala uzyskać pełniejszy obraz działania strony lub zidentyfikować specyficzne problemy.

1. First Contentful Paint (FCP) – pozwala na precyzyjne określenie momentu, w którym strona zaczyna być wizualnie dostępna dla użytkownika. Metryka ta mierzy czas od załadowania strony do chwili, gdy na ekranie pojawia się pierwsza treść, taka jak tekst, obraz czy element graficzny. FCP odgrywa kluczową rolę w percepcji szybkości ładowania strony, ponieważ wskazuje, kiedy użytkownik zaczyna widzieć konkretne informacje. Dzięki temu FCP jest bardziej miarodajnym wskaźnikiem w porównaniu do tradycyjnych pomiarów, takich jak czas przesyłania danych z serwera, gdyż lepiej oddaje rzeczywiste odczucia użytkownika związane z szybkością ładowania witryny.
2. First Input Delay (FID) – wskaźnik ten można przetłumaczyć dosłownie jako „opóźnienie przy pierwszych danych wejściowych”. Wskaźnik FID monitoruje czas od pierwszej czynności wykonanej przez użytkownika na stronie (np. od kliknięcia przycisku) do momentu, w którym przeglądarka jest w stanie odpowiedzieć na wykonanie danej czynności. Jest to zatem miara opóźnienia między działaniem użytkownika a reakcją witryny. Optymalny FID to poniżej 100 ms.
3. Time to First Byte (TTFB) – „czas do pierwszego bajtu”, to wskaźnik wydajności stron internetowych, który jest powszechnie używany przez wyszukiwarki. Mierzy on czas od momentu wysłania żądania do serwera aż do chwili, gdy przeglądarka otrzyma pierwszy bajt danych. TTFB jest jednym z pierwszych wskaźników wpływających na odbiór szybkości ładowania strony, co bezpośrednio wpływa na doświadczenia użytkownika (UX) i ma znaczący wpływ na pozycjonowanie strony w wynikach wyszukiwania.

Dlaczego Core Web Vitals (CWV) mają tak duże znaczenie?

Core Web Vitals mają bezpośredni wpływ na doświadczenie użytkownika, co z kolei wpływa na szereg ważnych kwestii związanych z pomiarem jakości strony – m.in. współczynnik odrzuceń i konwersji. Głównym powodem wprowadzenia CWV przez Google jest fakt, że wskaźniki te dobrze odzwierciedlają działanie witryn w realnym świecie. Z perspektywy SEO warto także wiedzieć, że CWV to część algorytmu Google Page Experience – oznacza to, że Core Web Vitals biorą udział w kalkulowaniu pozycji strony w wynikach wyszukiwania. Witryny spełniające kryteria CWV mogą liczyć na większą widoczność w wyszukiwarce, co prowadzi także do zwiększenia potencjalnego ruchu na stronie.

Jak Core Web Vitals (CWV) wpływają na SEO?

Od 2021 roku Google uwzględnia Core Web Vitals jako jeden z czynników rankingowych. Oznacza to, że strony, które mają dobre wyniki w zakresie LCP, FID i CLS, mogą uzyskać lepsze pozycje w wynikach wyszukiwania w porównaniu ze stronami, które nie spełniają tych kryteriów. Dla właścicieli stron internetowych oznacza to konieczność zwrócenia szczególnej uwagi na optymalizację wydajności witryn. Poprawa wyników CWV może bezpośrednio przełożyć się na lepsze SEO, a tym samym – poprawę wskaźników konwersji, zmniejszenie współczynnika odrzuceń i pozyskanie większej liczby wizyt na stronie.

Jak zmierzyć i poprawić Core Web Vitals?

Najlepszym sposobem, by zmierzyć aktualną wartość wskaźników Core Web Vitals (CWV) na swojej witrynie, jest skorzystanie z narzędzi oferowanych przez Google. Funkcje tego typu można znaleźć w PageSpeed Insights i Google Search Console. Na podstawie uzyskanych wyników można następnie podjąć odpowiednie decyzje w kwestii dalszej optymalizacji strony. Sposób działania w tym zakresie zależy głównie od tego, który parametr wymaga poprawy:

• LCP – aby zmniejszyć czas LCP, można m.in. zoptymalizować obrazy (np. przez użycie formatu WebP lub kompresji), wdrożyć CDN w celu skrócenia czasu ładowania zasobów lub skorzystać z funkcjonalności lazy loading;
• FID – w tym obszarze przydatne będzie zoptymalizowanie kodu skryptów JS, używanie prefetchingu i podział kodu strony na mniejsze fragmenty ładowane na żądanie;
• CLS – w celu poprawy CLS warto zarezerwować miejsce na poszczególne zasoby w układzie wizualnym strony, unikać dynamicznego ładowania i optymalizować czcionki pod kątem zapobiegania nagłym zmianom układu.